دلم می‌خواهد ...

بعضی وقتها شده گذرم به خیابانهای اطراف حرم میخورد . هی دلم میخواد بروم حدالاقل سلامی عرض کنم . شما که غریبه نیستید . خجالت می‌کشم . چند وقتی شده شش ماه شش ماه سری به آقا نمیزنم . بعد وقتی آنهایی را می‌بینم که چند صد کیلومتر راه را می‌آیند با خلوص نیت میخواهم از خجالت آب بشوم بروی توی زمین .

 

دلم میخواد بروم زیارت . اصلا یک روز فقط از صبح تا شب زیارت کنم . هر کسی یک جور زیارت را دوست دارد . مثلا من اصلا دوست ندارم ساعت 10 صبح بروم حرم . حرم رفتن باید توی شب باشد ، یعنی ساعت 12 شب به بعد . معمولا هم هر وقت برویم همین موقع ها میرویم . بعدش هم من دوست دارم پیاده بروم حرم . حالا پیاده که می‌گویم نه اینکه از دم در خانه نه . ولی دوست دارم هنوز مانده به حرم بروم آن وسط خیابان بین دو لاین بعد همین جوری که به گنبد زل زده‌ام راه بیفتم سمت حرم .  شب گنبد خیلی زیبا می‌شود . خیلی حال می‌دهد جان شما .

بعد که رسیدم سلام بدهم بروم داخل صحن . اول یک گوشه صحن روی زمین بشینم و هی زائرای آقا را ببینم . بعد برای هر کدامشان یک قصه ببافم . این یکی را ببین . تازه عروس دامادن . احتمالا برای ماه عسل آمده‌اند . آن یکی احتمالا از راه دور آمده‌ است . مریض دارد . یا امام رضا خودت همه‌ی مریض‌ها را شفا بده . امام رضا جون قربونت برم که زائرات یکی دو تا که نیستن . به دهمی نرسیده قصه‌هات شبیه هم می شود . خب حالا میروم داخل . کفشهام را به کفش داری می‌دهم . این دفعه همان اول نمیروم که یک زیارت نامه بردارم . مگر آقا فقط به حرف کسی گوش می‌کند که زیارت نامه دستش بگیرد و بلند بلند بخواند؟ مگر نگفته اند که هیچ آداب و ترتیبی مجوی ... . نزدیک ضریح که می‌شوی انگار یک منبع انرژی آنجا کار گذاشته‌اند . ولی شلوغ است . دیگر بچه هم نیستم که بروم روی کول بابام دستم بخوره به ضریح . وقتی که زیارت تمام شد  سلام را میدهم  و از صحن خارج می‌شوم . خیلی ها هستند  جواب سلامشان را از آقا میگیرند و بعد  می‌روند . خوش به حال آنها .

 

یک وقت‌هایی می‌شود آدم نیاز دارد به این شارژها .من بهش می‌گویم شارژر .مثل گوشی موبایلتان که هر چند وقت  یک بار باید بزنین به شارژ ما آدمها هم بعد از مدتی خودآگاه یا ناخودآگاه از یک چیزایی دور می‌شویم . در عوض گرفتار مسایلی  می‌شویم که وقتی بعدا به آن‌ها نگاه می‌کنیم به خودمان می‌خندیم . حالا بعضیا دیر به دیر یا بعضی‌ها مثل من زود به زود ! بعد باید یک کسی یا یک چیزی یک تلنگری به آدم بزند و بچرخاندش و دوباره هلش بدهد به راه اصلیش . 

 

بعد از زیارت هم دوست می‌دارم بروم مهمانسرای حضرت . تا حالا نشده که آنجا بروم . شیکمو هم خودتان می‌باشید !  

 

امام رضا ما رو آدم کن ...